Με μία αποστολή στη Σερβίνια της Ιταλίας μαζί με την διμελή ομάδα της Ταϊλάνδης και με αρκετές ώρες προπόνησης στο γυμναστήριο, προπονήσεις ρόλλερ σκι και τρεξίματος κάτω από τον βροχερό καιρό της Λωζάνης.
Καθώς διανύουμε τον ολυμπιακό μήνα για τους Αγώνες του Τόκιο 2020 είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι για να πετύχει ένας αθλητής το στόχο του χρειάζονται εκατοντάδες ώρες που ο κόσμος δεν βλέπει καθημερινά και μερικές φορές δεν γνωρίζει: τον ιδρώτα, τις οχι τόσο λαμπερές στιγμές του αθλητή/αθλήτριας, τη μάχη με τις αμφιβολίες, τις θυσίες που έρχονται απρόβλεπτα όπως να μην μπορείς να κάνεις την προπόνηση που θέλεις (κάτι που παθαίνω συχνά λόγω δουλειάς) ή το να μην παρευρεθείς σε κάποια κοινωνική εκδήλωση (γάμους, γενέθλια οικογενειακών μελών και φίλων) γιατί πρέπει να κάνεις αποθεραπεία. Είναι ωραίο να ενθουσιαζόμαστε όταν βλέπουμε τους Ολυμπιακούς στην τηλεόραση αλλά είναι όλη αυτή η δουλειά ετών, των αθλητών, που φέρνει την ικανοποίηση και τη χαρά.
Σε λίγες μέρες αναχωρώ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο: οι πρώτοι αγώνες που αναβλήθηκαν λόγω πανδημίας στην ιστορία των αγώνων. Το Τόκιο 2020 θα είναι μια πρωτοφανής γιορτή ενότητας και αλληλεγγύης για τον κόσμο.
Για πρώτη φορά θα περιλαμβάνουν τα αγωνίσματα του μπέιζμπολ, καράτε, αναρρίχηση, σκειτμπόρντιγκ, και σερφινγκ.
Λαμβάνοντας τη διαπίστευσή μου για τη διοργάνωση , αυτή θα είναι η δεύτερη Ολυμπιακή αποστολή σε θερινούς αγώνες ως Μάνατζερ της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ξιφασκίας αλλά ταυτόχρονα η έκτη Ολυμπιακή μου εμπειρία στο σύνολο.
Vancouver 2010 (athlete),
Rio 2016 (work),
Pyeongchang 2018 (athlete),
Buenos Aires YOG 2018 (work),
Lausanne YOG 2020 (IOC Athlete Role Model),
Tokyo 2020 (work).
